Aku masih menangis di sini.

Rumput makin hijau, bunga makin kembang, angin masih sepoi-sepoi bahasa, hujan masih tak berhenti membasahi bumi. Dan aku, aku masih di sini, masih menunggu, masih berharap, masih putarkan lagu Belaian Jiwa, masih menjiwai lagu itu, masih teringat akan kau, masih ingat saat-saat kau nyanyi lagu itu, masih terngiang-ngiang gelak tawa kau, masih segar di ingatan, masih berharap satu hari nanti kau akan nyanyikan kembali lagu itu dan dapat dengar gelak kau kembali, masih percaya itu semua akan terjadi. Aku masih menangis di sini.

Semalam aku putus asa, aku tak rasa aku mampu tunggu kau, tak mampu macam ni hari-hari, tak mampu nak elak perasaan kecewa, tak mampu nak elak manusia lain, tak mampu nak menunggu mungkin. Aku putus asa, aku sudah putus asa, tapi itu semalam, semalam saja. Hari ni aku bangun balik, aku nekad nak kejar balik kebahagiaan aku. Mungkin hati aku sakit sekarang ni, mungkin hati aku terseksa, tapi itu semua mungkin untuk buat masa ini. Aku masih percaya janji Tuhan. Aku masih menangis di sini.

Aku masih putarkan lagu itu, lagu cinta kita, lagu yang buat aku ketawa bila kali pertama kau nyanyikan untuk aku, lagu yang buat aku menangis bila kau minta putus, lagu yang buat aku ketawa semula bila kau datang teman aku, dengar aku menangis sebab lelaki bodoh, lagu yang buat aku tersenyum bila aku dapat tahu kau masih inginkan aku, lagu yang buatkan aku masih menangis di sini memikirkan yang kelihatannya kau sudah tidak perlukan aku. Aku masih menangis di sini.

Teresak-esak menangis di sini, aku tetap teruskan menaip, aku menaip dari hati, aku harap kau baca semua ni tapi aku tahu kau tak baca pun semua ni, aku teruskan menaip, sampai bila-bila yang aku mampu, sampai ajal aku. Aku terus menangis. Rindu aku pada kau, masih ada, masih tak hilang, masih tak kurang, masih sama seperti kali pertama aku mulai rindu kau, masih tak berubah rindu itu sampai sekarang. Kata-kata manis ? Terpulanglah, aku masih mahu menaip dan ingin katakan ya, aku benar-benar rindu kau. Aku masih menangis di sini.

Mungkin kalau aku yakin terhadap kau dan tak terlalu berfikiran persimis tentang apa yang kau ungkapkan kelmarin, aku percaya kau masih lagi di sini, di sini menemani aku setiap malam seperti malam-malam yang lepas, masih boleh kedengaran kita gelak bersama, masih masing-masing cuba reka cerita untuk timbulkan rasa cemburu, masih lagi kita boleh memaki-hamun sesuka hati kita, masih boleh aku cakap kau bodoh, masih ada ungkapan aku sayang kau Fatin, aku rindu kau Fatin, aku ada untuk kau Fatin, jangan nangis lagilah Fatin. Tuhan saja tahu betapa aku menyesal dan aku masih menangis di sini.

Aku masih berharap pada Bulan itu. Biarlah aku kelihatan tak gembira di sini, sekarang ini, aku harap ini semua berbaloi di masa akan datang. Aku tak berhenti berdoa, aku tak akan putus asa. Aku harap Tuhan tak pekak dan boleh dengar doa aku. Aku pekakkan apa orang nak caci atau maki, aku masih di sini, berpegang pada apa yang aku rasa betul dan patut aku buat. Nak aku teriakkan yang aku kuat untuk hadapi semua ini ? Aku penipu besar . Aku hanya cuba untuk kuatkan diri aku, itu saja. Aku tak kuat, kerana itulah aku masih menangis di sini.

Aku : Sayangg, rindu lah.

Kau : Apa Sygg ? Tak dengar lah.

Aku : Aku rindu kau.

Kau : Apa ?

Aku : Aku rindu kau lah bodoh !

Kau : HAHAHA, kau kenapa ni Sygg marah-marah aku ?

Aku : Yela torek sangat kau ni, bodoh lah.

Kau : Kau cakap aku bodoh ? Pergghh kau ni.

Aku : Eley, selalu aku cakap kau bodoh kau tak kisah pun.

Kau : Tak, bodoh kau hari ni lain, tak macam bodoh yang selalu, bodoh kau ikhlas hari ni, tau tak Sygg ?

Aku : HAHAHA. Bodoh pun ada ikhlas dengan tak ikhlas ea ? HAHAHA, sengal lah kau. Werk !

Kau : Adalah, yang tadi tu bodoh tak ikhlas.

Aku : Yela, yela. I miss you lah Sayangg, I love you.

Kau : I need you, I miss you and I love you too Sygg.

p/s : I MISS YOU ;')