Watak utama.

Malam datang lagi. Malam yang seperti dulu. Aku pilih untuk menulis. Dalam drama hidup aku, aku punya watak utama dan watak sampingan. Tapi aku lagi seronok bicara soal watak-watak utama dalam hidup aku. Watak penting. Ada dua watak utama dalam hidup aku. Seorang dia dan seorang dia. Aku rindu dua-dua watak ini. Aku tak tahu bila lagi aku boleh ketemu dengan mereka berdua. Aku harap jodoh itu ada bersama aku. Aku harap watak utama tetap kekal hingga akhir drama hidup aku ini. Pada satu ketika, aku juga jadi watak utama dalam drama hidup mereka. Aku cuba pegang watak itu sehabis baik, sebab aku suka jadi watak utama mereka berdua, tapi kadangkala aku tersalah skrip, aku tak hafal dialog, aku tak hafal step. Jadi mudah lah untuk aku kehilangan watak penting itu. Hidup penuh dengan drama. Hidup kadangkala lakonan semata. Kadang-kadang kau hidup hanya berdasarkan skrip saja. Cuma kau tak perasan tentang itu.

Aku rasa sekarang ni aku hanya pegang watak sampingan saja. Skrip pun tak baik. Dunia lakonan memang macam ni. Kadang kau jadi watak utama, sampai masa kau jadi watak sampingan pulak. Paling teruk kau dah tak layak nak pegang watak apa-apa lagi. Orang dah tak pandang kau lagi. Sebelah mata pun dah tak mahu.