
Aku tak mahu kau lihat aku.
Hodohnya aku. Buruknya aku. Pucatnya aku.
Paling penting sengasaranya aku.
Aku tak mahu kau lihat semua itu.
Jadi aku akan tinggalkan kau sendirian.
Aku mahu kau damping dengan angelik.
Yang bisa bikin kau ketawa dan gembira.
Kau bilang tidak mahu. Buat apa itu semua.
Kau mahu bersama aku, mahu pegang tangan aku.
Aku saja yang bikin kau ketawa dan gembira.
Kau mahu bersama aku ketika aku sakit nanti.
Memang benar aku yang bikin itu semua.
Tapi itu semua dulu, ketika sihatnya aku.
Sampai masanya aku sakit, aku sudah tidak mampu.
Tak mampu bikin kau gelak lagi. Seperti dulu.
Aku hanya bikin kau sedih dan runsing.
Aku tak mahu lihat itu semua. Aku tak mahu.
Jadi aku akan tinggalkan kau.
Jika sampai waktunya nanti aku sakit.
Aku akan tinggalkan kau sendirian.
Aku tahu kau akan baik-baik saja.
Kiranya jika cepat agoni aku nanti.
Aku akan lihat kau dari atas sana.